"In het boek van Cervantes vecht Don Quichotte met paard en zwaard tegen windmolens. In donkisjot van Theater Stap in Turnhout is hij blijkbaar nog altijd een dolende ridder, maar wel in een totaal andere omgeving." "Ja. want hier belandt hij midden in een circus. Hij komt zelfs niet met een paard aangereden, maar hij vaart het podium op in een boot samen met zijn knecht Sancho. Meteen al duiken de misverstanden op. terwijl die circusartiesten nochtans de voorstelling heel goed voorbereid hadden - want helemaal in het begin zien we hoe het decor en de belichting worden opgebouwd en zelfs goocheltrucs worden uitgetest. Het is leuk om mee te gluren in de coulissen van het-hier toch wel- spektakelbedrijf." "Ja, je ziet dus dat er heel veel gebeurt achter de coulissen ?" "Wel. het is een echt bedrijf, want ze staan er met velen hé, met zelfs een echt orkest. Hier zijn kosten noch moeite gespaard - bijna met twintig zijn ze. Sommigen komen van groepjes als Olympique Dramatique en van de Kakkewieten, maar de echte sterren die komen toch wel degelijk van Theater Stap zelf. Bijna twintig jaar brengen daar mentaal gehandicapten theater, met succes, zodat gebeurt dat andere gezelschappen een beroep doen op hun medewerking. Dat was bijvoorbeeld al het geval bij Het Toneelhuis, dat voor deze voorstelling trouwens coproducent is. "Ja, het is wel de eerste keer, denk ik, dat Theater Stap werkt zonder regisseur ?" "Ja, want tevoren waren het altijd totaal verschillende gastregesseurs, zelfs choreografen met hen aan het werken gaan.Nu, voor de eerste keer is er gewerkt, inderdaad, zonder regisseur. Een klein wonder dat al die verschillende mensen samen zo'n fantasierlijke voorstelling kunnen neerzetten. Ik geef het toe,aanvankelijk komt het allemaal wat chaotisch over, maar het is zo gewild.Zelfs ook een vals einde dat voor verwarring zorgt, ook dat is geestig : hoe je voordurend op een verkeerd been geplaatst wordt. En dat past eigenlijk perfect bij een figuur als donkisjot. Voila, dat is het ook, moeilijk is het niet fictie van werkelijkheid te scheiden, euh, in zijn hoofd, en dat is ook het thema van deze voorstelling, bijna super... ongeveer de hele voorstelling door, met circusacts die geen echte acts zijn,met een donkisjot die niet beseft dat het spel van artiesten geen echt spel is en zelfs optredens van de mentaal gehandicapten zelf die hierin ook een dubbele gelaagheid meekrijgen. Ik was verrast van durf en lef in deze voorstelling , van de eerlijkheid en het niet verbloemen van de toch wel gevoelige werkelijkjheid." "En je zei daarnet ook een voorstelling met veel fantasie?" "Ze barst van fantasie met een geweldig decor van Michiel Van Cauwelaert, met werkelijk sublieme kostuums, je geraakt er gewoonweg niet op uitgekeken van Inge Büscher, met spetterende muziek, met acteurs die je doen gieren van het lachen en inderdaad duidelijk is dat ''ridderkul'' want zo noemen ze het, rijmt met ridicuul. Acteurs die,en dat is dan weer de zotten ontroeren, zichtbaar plezier hebben aan al die kunstjes - die zoals met vallen en opstaan, nu eens met ernst. dan weer met guitigheid, ons anderhalf uur hebben laten zien. Het is een voorstelling met een optimistisch luik."