"OOK" is een samenwerking tussen Sidi Larbi Cherkaoui, Nienke Reehorst en 10 acteurs van theater Stap. Bij de acteurs van Theater Stap vinden de choreografen een authenticiteit en een concentratie die boeit, een eigenheid waarin zij zich willen verdiepen. Schoonheid zoeken zij in de kwetsbaarheid van de mens, in de relativering van de dans.
Voor "OOK" vertrekken zij vanuit de specifieke motoriek en esthetiek van de Stap-spelers, vanuit hún concept van dans.
"Dansen, dat is hiphop, zo méér met uw lijf... .en techno, die beat gaat zo door..."
Peter
"Tango is zo, en terug... en terug... draaien, en wops!"
Kris
" Dansen is muziek. Zonder muziek kunt ge niet dansen"
Heidi
" Modern dansen is als bewegen, alles bewegen, eigenlijk meer bewegen" " Bij Rabbi, de dansleraar, doen we een rare beweging op de grond. Da's niet dansen. Ik denk aan een film"
Catherine
Een man met een mes in de hand, is hij een moordenaar of snijdt hij de taart aan ? Hoe interpreteren we een handeling, een beeld ? Wanneer zijn we zeker van onze interpretatie ? Als iedereen akkoord is. Wie is iedereen ? Stel me eens voor aan iedereen….
Dromen die soms te verwezenlijken zijn. Soms "o o k " niet. Autorijden… dokter worden. Zanger in een boysband. Dood. Op reis gaan, met de fiets. De toren zakt in. Moeder, waarom mag ik geen kind krijgen ? Een ander gezicht krijgen. Soms ben ik ongelukkig. Ik was verliefd op hem, maar nu niet meer. Nu op hem. Grillige emoties. Ik glimlach vaak als ik moet huilen. Als ik écht moet lachen, huil ik. Zonder remmen bereik ik m'n gevoelens sneller.
tijdlijn
OOK ging in première in maart 2002. Het was 1 van de succesvolste voorstellingen van Theater Stap.
We gingen in première in Turnhout met 11 voorstellingen, speelden daarna op 21 plaatsen in Vlaanderen en eindigden met 3 voorstellingen in Turnhout.
In het najaar van 2002 ging OOK voor de eerste keer over de grens naar Utrecht, Amsterdam en Genève.
De volgende jaren duurt dit succes verder. In 2003 spelen we 13 keer in Frankrijk, Oostenrijk, Kroatië, Nederland en Vlaanderen. In 2004 worden we 11 keer verwacht in Duitsland, Frankrijk, Antwerpen en Luik. In 2005 volgen er 15 voorstellingen in Brussel, Turnhout en op verschillende plaatsen in Frankrijk en Duitsland.
In 2006 speelden we in Rouen en Berlijn.
In 2007 waren er 10 voorstellingen in Frankrijk, Zwitserland, Vlaanderen en Duitsland.
In 2008 werd het rustig.
In 2009 legden we deze voorstelling neer met een dernièrereeks in De Warande te Turnhout. Hierop volgde dan nog een allerlaatste dernièrereeks in Parijs waar we de negenennegentigste voorstelling speelden voor ondermeer de 19.266ste toeschouwer!
credits
Regie: Sidi Larbi Cherkaoui en Nienke Reehorst
Decor: Joris Martens
Kostuums: Isabelle Lhoas
Klank: Charo Calvo
Fotografiek: Kurt Van der Elst
Cast:
Ann Dockx
Cathérine Springuel
Nancy Schellekens
Nadine Van Miert
Els Van Gils
Jan Goris
Gert Wellens
Peter Van Lommel
Marc Wagemans
Kris Hufkens/Peter Janssens
Volledig fragment OOK:
https://www.youtube.com/watch?v=2HSGvD6hVt4
in de pers
De Morgen 03/02 2002
"Het valt op hoe de Stap-spelers naar een ander register kunnen overschakelen en een scène in 1 klap kantelt naar het andere uiteinde van het universum.Zo wordt langdurig hysterisch gelach abrupt onderbroken door een judogreep of mondt een ingetogen bewegingsfrase in groep uit in een gedurfde Publikumsbeschimpfung. Verwachtings- en rolpatronen worden in en hoog tempo doorbroken."
De Standaard 03/02 2002
"Aan het eind van 'ook' staan de 10 andersvalide spelers van theater stap op een rijtje. Ze trekken gekke bekken. Je lacht om zoveel zelfrelativering. Maar het is ook een scène op het scherp van de snee. Uit de boxen klinkt Brel die het heeft over vrienden zien huilen en hoe erg dat is. Theater stap danst: geconcentreerd, mateloos gelukkig, zonder veel referentie en autonoom. Het levert hen het ene open doekje na het andere op. Het mooist zijn de gestolen momenten. Zonder veel poeha, alleen maar armen die zinnen in de lucht schrijven. Net zoals dat andere meisje dat stampvoetend over het podium stapt. Niet meer dan dat. Maar ze straalt van geluk. Het is een stapdans die je zelden ziet."