newsletter-logo
newsletter-close

2 Sproken 1999

  • previous production
  • next production

'In een groot en donker bos, dicht bij de stad Grimmelon, woonde eens een gnokkel.'
Zijn blauwe pels glom van gezondheid en als hij op zijn ene poot door het bos dartelde, wuifden alle dieren hem na.'
'Omdat de geleerden hem in het groot woordenboek der Nederlandse taal geen plaatsje gunden tussen gnoe en gnoom, denken de meeste mensen dat hij niet bestaat. Maar zij dwalen.'

De Rattenvanger zegt:
'Hij bestaat. Hij is gelukkig.'

An De Donder regisseert en vertelt het verhaal van 'De Blauwe Gnokkel' van Fernand Auwera en 'De Rattenvanger van Hamelen'. Een koor van twaalf spelers ondersteunt de vertelling. Een tweeluik over de zoektocht naar een identiteit, naar een plaats in de wereld.

tijdlijn

'2 Sproken' speelde 47 keer in 1999 en 22 keer in 2000.

8.500 toeschouwers, jong en oud, genoten van deze voorstelling.

 

credits

Scenario, muziek en regie: An De Donder

Licht: Eric Decort

muziek: Marc Bryssinck

Fotografie: David De Smet

Cast:

Martine Derey

Agnes Fleerackers

Heidi Hendrickx

Luc Loots

Erna Roefs

Nancy Schellekens (blauwe gnokkel)

Els Van Gils

Nadine Van Miert

Rik Van Raak

Kristien Van Roy

Marc Wagemans

An De Donder (verteller/Rattenvanger)

in de pers

De Bond 10/99 1999

"Uitgedost in zachtkleurige kleding en met hun geluidsspeeltjes roepen de spelers een sprookjeswereld op. An DeDonder en Stap maken er echter geen stroperig gedoe van. Hun spel en vertelling zijn een expressieve verbeelding van archetypische gevoelens en situaties. Het sprookje krijgt een suggestieve kracht die nog versterkt wordt door de abstract-figuratieve projecties op de achterwand en het speelvlak. 'Twee Sproken' is een frisse, expressieve productie, charmant en bijwijlen ontroerend."

De Standaard 09/99 1999

"In beide sprookjes staat een outsider centraal. Beide sprookjes houden een pleidooi voor dat soort mensen dat aan de rand van de maatschappij staat, waar iedereen op spuwt. En wel omdat men het vreemde bij voorbaat automatisch uitsluit. Met mentaal gehandicapte acteurs wordt deze thematiek alleen maar versterkt. An de Donder vertelt de rode draad van het verhaal. De 11 Stap-acteurs werken grandioos af, stuk voor stuk naar eigen kunnen en met een gedrevenheid en naturel die de grootste criticaster inpalmt. Naar 2 sproken moet je gaan kijken. Voor die lach, voor die traan. Maar vooral voor het gevoel waarmee je buiten stapt. Ontroerd, blij, een beetje van je melk."