een grafische reis
een tekening van hoe het is om weg te gaan
een voorstelling als een prentenboek
zonder woorden
maar met heldere dialogen en rake gedachten
als een liedje
van achterlaten, afscheid nemen, vertrekken, hopen
van durven, dromen, aarzelen,
weggaan
Twee mannen zijn op reis. Waarom ze vertrokken zijn, is belangrijk maar durven ze niet te vertellen; waar ze naartoe gaan, weten ze niet zo goed. Of ze er ooit zullen aankomen, is maar de vraag. Het toeval bracht hen samen en er ontstond een intense vriendschap.
Mensen die onderweg zijn, verzamelen foto’s, souvenirs, sleuren keitjes of schelpjes mee, alsof ze op die manier de vluchtigheid van het reizen willen compenseren.
Mensen die onderweg zijn, zijn aangewezen op anderen.
Ze beleven de tijd ook anders: ze hebben de gelegenheid om ‘niks’ te doen en dat prettig te vinden. Om naar de sterren en de bergen te kijken. Om naar de zee te luisteren. Om te zitten en te kijken. Zomaar.
Migratie als inspiratiebron.
Het onderweg zijn, het van huis weg zijn en nog niet ter plaatse zijn als focus.
Een dansvoorstelling over vriendschap voorbij heel veel grenzen, voor iedereen vanaf 6 jaar.
Joke Laureyns en Kwint Manshoven van kabinet k vroegen Stapspeler Jason Van Laere om zwaluwzang / a swallow song mee te maken.
zwaluw zang trailer from Jan Bosteels on Vimeo.
tijdlijn
zwaluwzang / a swallow song ging in premiere op het Krokusfestival 2013 te Hasselt. De voorstelling toerde tot de zomer van 2015 en speelde 33 keer. Vooral in Vlaanderen, maar ook op festival in Oostenrijk en Groot Brittanië.
credits
choreografie: Joke Laureyns
dans: Kwint Manshoven en Jason Van Laere
scenografie en techniek: Kris Van Oudenhove
dramaturgie: Gerhard Verfaillie
Theater Stap & Krokusfestival Hasselt
in de pers
Wales Arts Review 2015
The relationship between the two dancers on stage was truthful, tender and dynamic. Woven into the journey narrative was an honest display of friendship. (…) Zwaluwzang / a swallow song is a skillful, tender and honest work. See it if you can. (Glenys Evans)
De Bond 2013
Sierlijke bewegingen, omhoog, rollend over de grond, dansen van vriendschap, gehechtheid, van verlangen. Dansen van Fernweh, van vrij zijn zoals een vogel, een zwaluw achterna. Zoals steeds weet choreografe Joke Laureyns met haar dansers in een subtiele danstaal grote emoties op de scène te brengen. Een mengeling van inwendige tragiek en levensblijdschap, een milde weemoed die doet glimlachen en ontroert. Zo eentje die je mee op weg neemt. (Tuur Devens)